132 نیمه شب تا فردا

بچه کوچیک، نه میتونه بگه گرسنمه، نه میتونه بگه تشنمه. نه میتونه بگه سردمه یا گرممه. ی تار مو اگه بره تو لباسش یا پرز لباس اگه اذیتش کنه نه میتونه خودش درش بیاره، نه میتونه بگه چشه که کسی به دادش برسه. تنها راهی که داره گریه ست. گرسنه باشه گریه میکنه، گرمش باشه گریه میکنه، جاش راحت نباشه گریه میکنه، چون راهی به جز گریه برای ابراز ناراحتیش و نجات خودش از اون حالت نداره.

#اینا رو همیشه مادر به تازه پدر مادر شده هایی که از گریه های نوزادشون شاکی اند میگفت
#بچه کوچیکی شدم که نه دردش قابل گفتنه و نه زبونش فهمیدنی اما فقط به ذهنش رسیده ذکر «یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغیرِ» بگیره ...

سنجاقـ ـَک:

بِحَقِّ یس وَالْقُرْآنِ الْحَکیمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ
به حق یس و قرآن حکیم و به حق طه و قرآن عظیم
یا مَنْ یَقْدِرُ عَلى حَوآئِجِ السّآئِلینَ
اى که بر نیازهاى خواهندگان توانایى
یا مَنْ یَعْلَمُ ما فِى الضَّمیرِ
اى که آنچه در باطن است مى دانى
یا مُنَفِّساً عَنِ الْمَکْرُوبینَ
اى خارج کننده غم و اندوه از گرفتاران
یا مُفَرِّجاً عَنِ الْمَغْمُومینَ
اى گشاینده غم از غمناکان
یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ
اى رحم کننده به پیرمرد
یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغیرِ
اى روزى دهنده به کودک صغیر
یا مَنْ لایَحْتاجُ اِلَى التَّفْسیرِ
اى که نیاز به تفسیر ندارى
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
ر محمّد و خاندان محمّد درود فرست
وَافْعَلْ بى کَذا و کَذا
و با من چنین و چنان کن... (بیان حاجت)

قاصد ـَک:

از این دعا تنها بخش «یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغیر» رو به یاد داشتم. برای همین گشتم ببینم مربوط به کدوم ادعیه هست. دیدم در کتاب الدعوات روایتی هست از امام سجاد علیه السلام که فرمودند این دعا رو سیدالشهدا علیه السلام ظهر عاشورا زمانی که غرق خون بودند میخوندند. دعایی که از مادرشون آموخته بودند و حضرت زهرا سلام الله علیها هم این دعا رو از رسول الله صل الله علیه و آله و سلم یاد گرفته بودند. خود پیامبر خدا این دعا رو در هنگامه نبرد بدر و احد میخوندند و این دعایی بود که جبرئیل بهشون یاد داده بود تا در حوادث و لحظات سخت بخونند.
در حالی که سرخوش بودم از عیدی ای که گرفتم، دنبال کتاب الدعوات گشتم و دیدم که خود مولف نام «سَلوَه الحزین» رو برای کتابش که شامل اذکار و ادعیه معصومین (ع) هست، انتخاب کرده به معنی «دارویی که غم و اندوه را زایل میکند». روحت شاد شیخ قطب الدین راوندی.